Główną ideą projektu było wytworzenie dominanty na „wjeździe” do Portu Praskiego. Projektowany budynek ma stać się wizytówką całej Inwestycji. Jest latarnią zapraszającą do wjazdu do Portu Praskiego i charakterystycznym elementem na mapie prawobrzeżnej Warszawy.

Pierwszym krokiem stało się zdefiniowanie obrysu parteru i ukształtowanie jednokondygnacyjnego „plateau” swoim obrysem nawiązującego do głównych silnie widocznych kierunków w sąsiedztwie działki. Następnie wytworzono dominantę w postaci wieży wyrastającej z plateau. Dominanta została zlokalizowana na skraju działki tak aby była jak najbardziej eksponowana od strony Wybrzeża Szczecińskiego. Wieżę przekręcono względem ul. Okrzei nawiązując do kierunku Pomnika Kościuszkowców. Ten zabieg dodaje jej dynamicznego charakteru. Całość założenia dopełnia budynek w kształcie litery „L” usytuowany na plateau i swoim kierunkiem w spokojny sposób nawiązujący do pierzei ulicy Okrzei.

Przy projektowaniu architektury postawiono na współczesne formy wyrazu w połączeniu z tradycyjnymi materiałami (klinkier, piaskowiec) w nowoczesnych proporcjach. Dużą uwagę poświęcono konsekwentnemu kontynuowaniu idei podziału na bryły plateau + wieża oraz budynek „L”. Podział bryły na dwie części – wieżę oraz budynek L i rozcięcie między nimi wytwarza dwa fronty elewacji otwierając dodatkowe widoki na Wisłę, Centrum, Stadion Narodowy, Most Świętokrzyski i Stare Miasto. Fronty te są mocno przeszklone maksymalizując widoki z wnętrz najbardziej prestiżowych apartamentów. Wieża posiada narożne obszerne balkony od strony najatrakcyjniejszych widoków. Balkony są chronione od hałasu szklanymi panelami akustycznymi.

Tradycyjne materiały elewacyjne (płytki klinkierowe, piaskowiec) współgrają z nowoczesnymi elementami architektonicznymi (duże tafle szkła, szklane balustrady, metalowe detale).