Rebranding Warsaw Trade Tower opierał się na badaniu w ktorym wzięło udział ponad 1300 użytkowników obiektu. Dzieki temu udało się zidentyfikować rzeczywiste potrzeby najemców i opracować employee well-being. Postawiono na nowoczesne, bardziej eleganckie lobby, nowe pomieszczenia wspólne i infrastrukture rowerową na zewnątrz. Do dyspozycji pracowników oddano również 2 elektryczne samochody. W bezpośrednim sąsiedztwie lobby pojawiła się wspólna dla wszystkich pracowników biurowca jadalnia, wyposażona w urządzenia AGD, m.in. w kuchenki mikrofalowe do podgrzewania posiłków, czajniki i telewizory, a na pierwszym piętrze urządzono sale do jogi z możliwością prowadzenia tam zajęć.

Najbardziej spektakularna metamorfoze przeszło głowne lobby wejściowe. Projekt zakładał remont wnętrza 6 kondygnacyjnego atrium, będącego bazą wieży wysokościowego biurowca Warsaw Trade Tower, zbudowanego pod koniec lat 90-tych poprzedniego wieku.

Wnętrze wymagało dostosowania przestrzeni ogólnodostępnych do nowych wymogów najemców oraz uaktualnienia estetycznego w kierunku nowych trendów projektowania inspirowanego naturą i ekologią. We wnętrzu pojawiły się okładziny w kolorach drewnianych naturalnych, granity w jednolitym czarnym i szarym kolorze, donice z drzewami. Wykorzystując istniejący półkolisty obrys balkonów i antresoli wprowadzono zdecydowany akcent w postaci białej wstążki wijącej się przez 5 kondygnacji. Dzięki rozmieszczeniu różnorodnych mebli do siedzenia, również takim sprzyjającym prywatnym rozmowom, wprowadzeniu podium z fortepianem, wysokie, przeszklone atrium zyskało na przytulności i kameralności. Stworzono nowe przestrzenie dla integracji użytkowników, promujące zdrowe i aktywne spędzanie wspólnego czasu.

Prezentowany projekt to budynek hotelu w Porcie Praskim zlokalizowany przy ul. Stefana Okrzei 16, częściowo w dawnej XIX w. Kamienicy Mintera. Istniejący zabytek, który podlega przebudowie jest jednym z nielicznych zachowanych budynków, stanowiący element grupy najstarszych obiektów zabudowy prawobrzeżnej Warszawy, utrwalonych w ikonografii dzielnicy.

Ważnymi kryteriami przy opracowywaniu koncepcji było utrzymanie proporcji budynku w kontekście ulicy, zachowanie elewacji budynku w odrestaurowanej formie, utrzymanie tych samych dyspozycji i podziałów wewnętrznych.

Większa część funkcji hotelowych będzie znajdowała się w nowoprojektowanej bryle, okalającej zabytkowy budynek szkoły. Ideą przewodnią dla nowego obiektu jest skonstruowanie ram urbanistycznych dla budynku istniejącego, w nowoczesnej i minimalistycznej formie. Nowa bryła stanowić będzie uzupełnienie, a nie konkurencję dla istniejącej kamienicy, jednocześnie będzie się charakteryzować wysoką jakością architektury.

Charakterystyczne elementy przestrzenne, jak np. dwukondygnacyjna sala audytoryjna, która jest pozostałością po dawnym gimnazjum męskim, są wkomponowane w układ przestrzeni

hotelowych i wykorzystane na funkcje współczesne. Zakłada się utrzymanie głównych kierunków ciągów komunikacyjnych oraz wykorzystanie istniejącej klatki schodowej.

Centralnym elementem złożenia będzie atrium, spinające nową bryłę budynku i część zabytkową. Poddasze szkoły od strony wewnętrznego atrium zorganizowane zostanie w formie otwartej przestrzeni, górnego holu oranżeryjnego. Przewidziane zostały tu przestrzenie wspólne dla gości.

Nowo projektowana część hotelowa będzie osadzona na wysokim, przeszklonym cokole parteru, dzięki czemu bryła i fasady istniejącego zabytku, będą nadal widoczne z perspektywy przechodnia od strony ulicy oraz od dziedzińca sąsiadującego kwartału.

Nowa zabudowa będzie zachowywać gabaryty budynków sąsiadujących, a spadki dachu nawiązywać do budynku modernizowanego.

 

Hotel Europejski to jeden z najważniejszych obiektów Traktu Królewskiego w Warszawie. Budynek z bogatą historią, na stałe wpleciony w losy miasta, kilkukrotnie przetwarzany przez znakomitych architektów takich, jak Henryk Marconi, Czesław Przybylski, Antoni Jawornicki i

Bohdan Pniewski. Świetnie położony, stał się czasowym domem dla wielu znanych osobistości, artystów, polityków.

Po II wojnie światowej został podniesiony ze zniszczeń i dalej pełnił funkcje hotelu. W 2012 roku po zwrocie spadkobiercom rozpoczęto modernizację obiektu, w tym całkowitą przebudowę wnętrz, uzyskując harmonijne połaczenie nowoczesności z historią.

Hotel

Część hotelowa zajmuje piętra od 1 do 3, znajduje się tam ponad 100 pokoi, każdy trochę inny w kształcie i wystroju. Zastosowane materiały podkreślają gradację warstw: najstarsza warstwa to ściany i mury istniejace, wykonczone tynkami konserwatorskimi i stiukami, podłogi drewniane w postaci partkietów historyzujących i wzroru jodełki. Nałożona na to warstwa kolejna to meble w nowocześniejszym kształcie. Ostatnia warstwa to współczesność w postaci kolekcji polskiej sztuki nowoczesnej. Do uzyskania zamierzonego efektu w pokojach, wybrano materiały szlachetne, naturalne i dostojne takie,  jak marmury, drewno debowe i orzech, mosiądz, szkło ornamentowe, lustra brązujące.

Większość elementów wystroju wnętrz wykonano na zamówienie. Starannie opracowane detale podkreślają jakość obiektu.

Korytarze hotelowe zaprojektowano w drewnie i tapetach.  Na sufitach 1 piętra wykonano kolebki, a korytarze +2 i +3 podniesiono optycznie poprzez zastosowanie luster z blachy nierdzewnej na sufitach. Nawiązano do hitorii obiektu tworząc na końcach korytarzy Muzeum Miejsca, czyli przestrzenie do prezentacji przedmiotów związanych z historią hotelu.

Na parterze hotelu zlokalizowane są lobby głowne, sale konferencyjne i restauracje. Wnętrza te również potraktowaliśmy indywidualnie, starając się stworzyć niepowtarzalny klimat. Sala konferencyjna ma sufit kasetonowy, stworzony dla tego projektu. W holu głównym znalazły się indywidualnie zaprojektowane lampy oraz dzieła sztuki współczesnej.

Retail

Od strony ul. Krakowskie Przedmieście, na parterze budynku zaprojektowaliśmy  przestrzeń na butiki w formie uliczki handlowej. Wejścia do sklepów wykończone są blachą czarna walcowaną. Centralny punkt obecnego założenia kompozycji części handlowej znajdującej na parterze budynku stanowi eliptyczny otwór z wachlarzowymi, wijącymi się rzeźbiarsko schodami, które łączą parter i pierwszy podziemny poziom. Inspiracją dla takiego rozwiązania były rzuty budynku z 1880 roku, na których widać kręcone schody zlokalizowane w lokalach handlowych od strony Krakowskiego Przedmieścia.

Przejrzeliśmy historyczne materiały i okazało się, że w miejscu obecnego holu głównego , w przedwojennej galerii handlowej (sprzed przebudowy w 1920 r.), znajdowała się sień przejazdowa do dziedzińca budynku. Sień prawdopodobnie wyłożona była drewnianą kostką brukową, aby zminimalizować hałas przejeżdżających wozów. Ponieważ w obiekcie handlowym nie sprawdziłaby się drewniana posadzka, postanowiliśmy poszukać innych inspiracji z tamtego okresu. Przeanalizowaliśmy materiały, faktury i wzory wykorzystywane w przejazdach bramnych i klatkach schodowych w budynkach przedwojennych w Warszawie, decydując się na wykorzystanie popularnych wówczas, ‘hexagonalnych’ (sześciokątnych) płytek.

SPA

Na poziomie -1 zaprojektowaliśmy spa. Gość znajdzie tam część basenową z jacuzzi, gim, sauny fińskie i suche, pokoje masażu i relaksu. Pomieszczenia wyłożone są mozaiką, kamieniem, płytami wielkoformatowymi spieków kwarcowych i drewnem. Zawieszono dekoracyjne lampy wykonywane wg projektu artysty. Do recepcji przeniesiono mozaikę „Porwanie Europy” z lat 50-tych, umieszczoną pierwotnie na parterze budynku w latach 50-tych.